معرفی فیلم اگه پا داشتم لگدت می‌کردم (If I Had Legs I’d Kick You – ۲۰۲۵)

«روایتی طنزآلود و تلخ از مادری که میان فروپاشی ذهنی و واقعیت روزمره گیر افتاده است.»

فیلم If I Had Legs I’d Kick You به کارگردانی مری برونستین یکی از متفاوت‌ترین و بحث‌برانگیزترین آثار مستقل سال ۲۰۲۵ است؛ اثری که با ترکیب کمدی سیاه، درام روان‌شناختی و رئالیسم اضطراب‌آلود، فشارهای مادری و لرزش تدریجی هویت را به تصویر می‌کشد.

رز بورن در یکی از بهترین و متفاوت‌ترین نقش‌های دوران کاری خود ظاهر شده و بازی‌اش، که در برلیناله ۲۰۲۵ خرس نقره‌ای را برای او به ارمغان آورد، یکی از ستون‌های اصلی این فیلم پرتنش است. حضور نام‌های غافلگیرکننده‌ای مانند کونان اُبراین، کریستین اسلیتر، دنیل مک‌دونالد، A$AP Rocky و دنیل زولگدری نیز به خاص بودن فیلم کمک کرده است.

خلاصه داستان فیلم

فیلم روایت زندگی لیندا است؛ مادری که در بحبوحه‌ی تنش‌های روزانه دست‌وپا می‌زند:
دخترش بیمار است، یک آشنای نزدیک ناپدید شده، همسرش به‌جای حمایت تبدیل به سایه‌ای خنثی شده و جلسات روان‌درمانی‌اش هر روز بیشتر از روز قبل تنش‌زا می‌شود.

داستان قدم‌به‌قدم به درون ذهن آشوب‌زده‌ی لیندا نفوذ می‌کند؛ جایی که طنز، اضطراب، خستگی و زخم‌های عاطفی در هم تنیده‌اند. فیلم نه‌تنها تصویری از زندگی یک مادر در آستانه فروپاشی ارائه می‌دهد، بلکه تجربه‌ای است درباره زندگی، ناکامی‌ها و فشارهای خاموش که بسیاری از زنان با آن روبه‌رو هستند.

تحلیل داستان و درون‌مایه‌ها

۱. فرسودگی مادری و هویت

هسته اصلی فیلم درباره فرسودگی هیجانی و مسئولیت‌زایی بی‌پایان مادر بودن است؛ جایی که لیندا میان وظیفه، خستگی و احساس بی‌کفایتی گیر می‌کند. برونستین با الهام از تجربه‌های واقعی، جهانی ساخته که سخت، واقعی و گاهی تکان‌دهنده است.

۲. از دست رفتن کنترل

خانه‌ی لیندا به‌تدریج تبدیل به نمادی از ذهن آشفته‌ی او می‌شود؛
نشتی‌ها، صداهای عجیب، بی‌نظمی و سکوت‌های سنگین، همه نشانه‌هایی از کنترل ازدست‌رفته و پیش‌روی اضطراب‌اند.

۳. روان‌درمانی به‌جای تسکین، میدان جنگ

رابطه لیندا با درمانگرش برخلاف انتظار، پر از سوءتفاهم، خشم و بی‌اعتمادی است.
فیلم این جلسات را به بستری برای آشکار شدن زخم‌های پنهان شخصیت تبدیل می‌کند.

سبک بصری و تکنیک‌های روایی

• قاب‌های بسته و کلوزآپ‌های پرفشار که حس خفگی را تقویت می‌کند

• ریتم آهسته و انباشتی که به‌جای اوج‌گیری ناگهانی، آرام آرام فشار می‌سازد

• طراحی صدای مینیمال و هوشمندانه بر پایه صداهای خانه، تنفس‌ها و سکوت

• کات‌های ناگهانی و حذف توضیحات اضافی تا مخاطب به‌جای دانستن، «تجربه» کند

این سبک روایی باعث می‌شود فیلم بیش از آنکه یک داستان باشد، یک حس باشد: حسی از اضطراب، فرسودگی و سردرگمی.

واکنش منتقدان

بازی رز بورن به‌طور گسترده تحسین شد:

• Variety: اجرای او را «تب‌دار، عصبی و چشم‌گیر» توصیف کرد.

• The Guardian: او را «روی لبه‌ی فروپاشی؛ دقیق، کنترل‌شده و تکان‌دهنده» خواند.

• RogerEbert: فیلم را «درخشان اما دشوار» دانست و تأکید کرد که این اثر برای هر سلیقه‌ای مناسب نیست.

فیلم به‌طور عمدی مخاطب را در فضایی ناراحت نگه می‌دارد و همین انتخاب، بخشی از هویت آن است.

مشخصات فنی فیلم If I Had Legs I’d Kick You

• کارگردان و نویسنده: مری برونستین

• بازیگران: رز بورن، دنیل مک‌دونالد، کونان اُبراین، کریستین اسلیتر، A$AP Rocky، دنیل زولگدری و…

• فیلم‌برداری: کریستوفر مسینا

• تدوین: لوسیان جانستون

• طراحی صدا: فیلیپه مسدر

• استودیو: A24

• مدت زمان: ۱۱۲ دقیقه

• زبان: انگلیسی

• پخش جهانی: ۲۰۲۵

• افتخارات: خرس نقره‌ای بهترین بازیگر (رز بورن) – برلیناله ۲۰۲۵

نکات پشت‌صحنه

• برونستین گفته بخشی از فیلم الهام‌گرفته از تجربه‌های شخصی او در زمینه مراقبت و مادر بودن است.

• حضور کونان اُبراین و A$AP Rocky در نقش‌های جدی از سورپرایزهای جالب فیلم بود.

• بخش بزرگی از «فضای اضطرابی» فیلم، به لطف طراحی صدای دقیق و حساب‌شده شکل گرفته است.

جمع‌بندی

If I Had Legs I’d Kick You یک کمدی‌ـ‌درام روان‌شناختیِ قدرتمند است؛
روایتی از زنی که زیر فشار مسئولیت، تنهایی و اضطراب آرام‌آرام فرو می‌پاشد. فیلم با بازی درخشان رز بورن، کارگردانی جسورانه و فضا‌سازی سنگین، تجربه‌ای متفاوت و چالش‌برانگیز برای مخاطبان سینمای مستقل ارائه می‌دهد.

این فیلم برای کسانی مناسب است که به درام‌های روان‌شناختی، واقع‌گرایانه، تلخ و تجربه‌محور علاقه دارند.