یک فضانورد معتقد است که چیزی فرازمینی به دنبال او به زمین بازگشته است.
فیلم فضانورد The Astronaut محصول کشور آمریکا و در ژانر تخیلی, ترسناک می‌باشد و به کارگردانی Jess Varley در سال 2025 ساخته شده است. در فیلم فضانورد بازیگرانی چون Adriana Gimenez، Aidan O'Sullivan، Alex Conlon و... به ایفای نقش پرداخته اند.
وقتی سکوت فضا، تو را تا زمین دنبال می‌کند
فیلم «فضانورد» به کارگردانی و نویسندگی جس وارلی، تجربه‌ای متفاوت در سینمای علمی‌تخیلی سال ۲۰۲۵ است که با ترکیب ترس روان‌شناختی، تعلیق و فضاسازی نوآورانه، مرز میان فضا، ذهن و واقعیت را در هم می‌شکند. این نخستین اثر بلند وارلی، داستان سم واکر را روایت می‌کند؛ فضانوردی که پس از یک مأموریت فاجعه‌بار به زمین بازمی‌گردد، اما درمی‌یابد که شاید به تنهایی بازنگشته باشد.
سم واکر، تنها بازمانده یک مأموریت فضایی، پس از سقوطی مرموز در اقیانوس توسط نیروهای امداد نجات داده می‌شود. او در قرنطینه‌ای فوق‌امنیتی و دور از جامعه تحت نظر پزشکان و فرماندهان نظامی قرار می‌گیرد.
اما به زودی نشانه‌های عجیبی ظاهر می‌شوند: دردهای غیرقابل توضیح، صداهای ناهنجار و پدیده‌هایی که قوانین طبیعت را نقض می‌کنند. در حالی که سم تلاش می‌کند واقعیت را از خیال تمیز دهد، شک می‌کند که شاید چیزی از اعماق فضا با او به زمین آمده باشد…
تم‌ها و نمادها:
انزوا و بی‌اعتمادی: قرنطینه نه تنها سم را از دنیا جدا کرده، بلکه او با خود نیز بیگانه است.
بیگانه درون: فیلم ترس را در ذهن و بدن انسان جست‌وجو می‌کند؛ بیگانه‌ای که در درون ما زندگی می‌کند.
بازگشت به خانه: زمین دیگر امن نیست و بازگشت سم به خانه، نمادی از مواجهه با خویشتن است.
فضا و معماری: خانه مدرن و مینیمال، سرد و بی‌روح، همانند سفینه‌ای روی زمین، حس انزوا و بیگانگی را منتقل می‌کند.
تکنیک‌های روایی و بصری:
روایت کند و پرتعلیق: ریتم آهسته و هدفمند، اضطراب تدریجی ایجاد می‌کند.
درک ناپایدار واقعیت: تماشاگر همان‌قدر در تردید است که شخصیت اصلی.
محدودیت فضا: بیشتر داستان در یک مکان رخ می‌دهد تا حس خفقان و بی‌پناهی افزایش یابد.
طراحی صدا و نور: نورهای آبی و صداهای عمیق و مرموز حس بیگانگی را در محیطی انسانی ایجاد می‌کنند.
نکات مثبت:
کیت مارا در نقش سم واکر، بازی پرتنش و احساسی ارائه کرده است.
فضاسازی و طراحی صدا به شکل استادانه حس تنهایی و ترس را منتقل می‌کند.
ایده‌های خلاقانه موجودات فضایی الهام‌گرفته از موجودات زیردریایی و نورهای زیست‌تاب، تازگی به ژانر بخشیده است.
نکات منفی:
ریتم کند فیلم در میانه داستان برخی تماشاگران را خسته می‌کند.
پایان مبهم و عدم پاسخ به پرسش‌های فلسفی، باعث نارضایتی بخشی از مخاطبان شده است.
وابستگی به کلیشه‌هایی مانند «قرنطینه نظامی» یا «توهم بازمانده» گاهی به تکرار الگوهای آشنا منجر شده است.
امتیاز راتن‌تومیتوز: حدود ۵۴٪ — فیلمی دو‌قطبی که عده‌ای آن را درخشان و برخی دیگر متفکرانه و کند می‌دانند.
کارگردان و نویسنده: جس وارلی (Jess Varley)
بازیگران: کیت مارا (سم واکر)، لارنس فیشبورن (ژنرال هریس)، گابریل لونا (مارک)، ایوانا میلیچویچ (دکتر آیدن)
فیلم‌بردار: دیوید گاربت
تدوین: ترل گیبسون و جوئل گریفن
موسیقی: ژاک براوتبار (ترکیب صداهای طبیعی و الکترونیک)
مدت زمان: ۹۰ دقیقه
ژانر: علمی‌تخیلی، ترسناک، روان‌شناختی
مکان فیلم‌برداری: ایرلند، خانه‌ای مدرن و ایزوله
نمایش اولیه: جشنواره SXSW ۲۰۲۵
اکران عمومی: اکتبر ۲۰۲۵
صدای موجودات بر پایه‌ی صداهای نهنگ‌ها و پدیده‌های زیست‌تاب طراحی شده است.
خانه فیلم‌برداری واقعی است و برای نخستین بار میزبان فیلم بود.
وارلی تصمیم گرفت فیلم را در فضایی محدود روایت کند تا تمرکز بر ترس درونی بیشتر شود.
کیت مارا بسیاری از سکانس‌ها را تنها با تخیل و هدایت کارگردان اجرا کرده است.
«فضانورد (The Astronaut – ۲۰۲۵)» تجربه‌ای است میان ترس، تفکر و تنهایی. جس وارلی در نخستین فیلم بلند خود فضایی خلق کرده که هم از نظر بصری خیره‌کننده و هم از نظر روانی سنگین است. با وجود برخی کاستی‌ها در ریتم و پایان‌بندی، این اثر پس از تماشا ذهن تماشاگر را تا مدت‌ها درگیر می‌کند.
هنوز نظری ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که نظر خود را ثبت می‌کند.